Αποθήκευση ενέργειας

Από το 2018 (άρθρο 23 του ν. 4513/2018)  επιτρέπεται πλέον η αποθήκευση μέρους της ενέργειας που παράγεται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας που συνδέονται στην χαμηλή ή μέση τάση (ΧΤ/ΜΤ) (φωτοβολταϊκούς, βιομάζας / βιορευστών, βιοαερίου, μικρών υδροηλεκτρικών, μικρών ανεμογεννητριών και ΣΗΘΥΑ) σε συστήματα αποθήκευσης ενέργειας.

Τι είναι το σύστημα αποθήκευσης και τι επιτυγχάνεται

Ως σύστημα αποθήκευσης νοείται η συστοιχία συσσωρευτών ενέργειας συνήθως ιόντων λιθίου,  μετατροπέα/ρυθμιστή φόρτισης και συστημάτων παρακολούθησης, το οποίο συνδέεται στον σταθμό παραγωγής.  Στην περίπτωση σταθμού παραγωγής net metering (ενεργειακού συμψηφισμού) είναι δυνατή η αύξηση της ιδιοκατανάλωσης της ενέργειας που προέρχεται από το σταθμό παραγωγής και η επακόλουθη μείωση της απορρόφησης ενέργειας από το Δίκτυο στην εγκατάσταση του αυτοπαραγωγού, βελτιώνοντας τον ταυτοχρονισμό κατανάλωσης και μειώνοντας το κόστος.  Για παράδειγμα, σε συνδυασμό με ένα ΦΒ σταθμό, ένα σύστημα αποθήκευσης θα μπορούσε να αποθηκεύει την περίσσεια ενέργεια τις μεσημβρινές ώρες και να την αποδίδει στα φορτία του αυτοπαραγωγού τις βραδινές ώρες, δηλαδή τις ώρες που ο αυτοπαραγωγός θα έπρεπε να απορροφήσει ενέργεια από το Δίκτυο.

Σημειώνεται ότι η αποθήκευση ενέργειας στα φωτοβολταϊκά πάρκα βοηθά στην ισορροπία του συστήματος ηλεκτροδότησης μειώνοντας τις αιχμές ζήτησης κατά τις ώρες απόσυρσης των μονάδων παραγωγής (φωτοβολταϊκά).